Alkoholizm kobiecy: czy kobiety piją inaczej?
Od dawna wiadomo, że kobiety i mężczyźni różnią się od siebie na wielu płaszczyznach. Również w obszarze uzależnienia od alkoholu, między kobietą a mężczyzną występują różnice międzypłciowe. Sprawiają one, że alkoholizm kobiecy ma odmienny od „męskiego” picia charakter i styl. Sama specyfika nadużywania alkoholu czy uzależnienia, jako choroby jest podobna. Niezależnie od płci- występowanie określonych objawów uzależnienia, jego faz czy mechanizmów psychologicznych – także. Jednak istotne różnice przejawiają się szczególnie w obszarach takich jak: sposób działania alkoholu na organizm kobiety, doświadczane konsekwencje psychologiczne, społeczne czy zdrowotne picia.
A mimo to, że od „dawna wiadomo”…jeszcze niedawno problemy picia u kobiet w dużej mierze były ignorowane. Przez długi czas alkoholizm był chorobą mężczyzn. Wiele osób nie dawało kobiecie prawa do „tej słabości”. Kobiety uwięzione w mityczny obraz matki, żony, pani domu, rzadko decydowały się na podjęcie terapii uzależnień. Zarówno same kobiety jak ich rodziny przykrywały płaszczem wstydu, to, co w przypadku mężczyzn wydawało się naturalne…
Dlaczego kobiety sięgają po alkohol?
Kobiety często wybierają alkohol, jako lek na radzenie sobie z nieprzyjemnymi, trudnymi emocjami. Stres wynikający z coraz wyżej stawianych wymagań, a także pogodzenia ról (matki, żony, bizneswoman) skutkuje pojawianiem się większego napięcia, które często znajduje natychmiastowe ujście- właśnie w butelce piwa czy kieliszku wina. Także trudności w rozwiązywaniu konfliktów z najbliższymi czy pojawiający się obniżony nastrój (a nawet kobieca depresja alkoholowa) mogą być powodem do ucieczki w picie.
Z innej strony, również odczuwana przez kobiety samotność, wstyd, lęk czy poczucie winy są niekiedy na tyle trudne do zniesienia, że łatwiejszą i szybszą, (lecz niestety często bogatą w poważne konsekwencje) drogą jest odcięcie się od emocji za pomocą alkoholu.
Odkleić etykietę alkoholiczki i pijaczki
Osoby uzależnione od alkoholu często postrzegane są w społeczeństwie, jako ludzie„gorsi”, bez perspektyw, z marginesu społecznego. Kobiety jeszcze bardziej narażone są na niepochlebne opinie czy nieprzyjemne komentarze, które są bardzo krzywdzące. Uzależnione kobiety są piętnowane społecznie, gdyż problem alkoholowy nie współgra z rolą opiekuńczej matki, strażniczki domu czy przykładnej żony a alkoholizm kobiecy to wciąż temat tabu. Pojawiające się często w związku z tym poczucie winy, niepokój czy wstyd, tylko potęgują zamknięcie się w sobie i napędzają machinę uzależnienia.
Należy, zatem przeciwstawiać się tym społecznym stygmatom i przekonaniom, gdyż znacznie utrudniają one sięganie po profesjonalną pomoc w radzeniu sobie z nadużywaniem alkoholu.
Alkoholizm kobiecy z biologicznego punktu
Alkohol w zetknięciu z kobiecym organizmem wyrządza o wiele większe szkody niż dzieje się to w przypadku picia przez mężczyzn. W ostatnim czasie zauważono, że ilość nadmiernie pijących kobiet rośnie, tak samo jak wypijana przez nie ilość alkoholu. To dodatkowo staje się czynnikiem ryzyka doznania poważnych, zdrowotnych konsekwencji.
Po spożyciu przez kobietę takiej samej dawki alkoholu, co przez mężczyznę, jej organizm reaguje inaczej- przyjmuje około 40% więcej alkoholu! Skąd taka różnica?
- Kobiety zapatrzone są w większą niż mężczyźni ilość tkanki tłuszczowej oraz mniejszą objętość płynów w organizmie-, zatem ta sama porcja spożytego alkoholu będzie rozpuszczona na mniejszą skalę.
- U kobiet występuje mniejsza liczba enzymów rozkładających alkohol.
- Wydzielane w większej ilości żeńskie hormony (estrogeny) bezpośrednio wpływają na znacząco wyższe wchłanianie alkoholu.
Intensywniejsze wchłanianie alkoholu przez organizm sprawia, że kobiety są bardziej narażone na negatywne konsekwencje zdrowotne spowodowane piciem, m.in.:
szybsze wyniszczenie wątroby, nawet przy mniejszych niż u mężczyzn ilościach oraz krótszym czasie picia,
większe prawdopodobieństwo obniżenia funkcjonowania poznawczego (planowania, logicznego myślenia, wykonywania złożonych działań, zapamiętywania),
zakłócenia cyklu menstruacyjnego,
zwiększone ryzyko nowotworu sutka,
większe prawdopodobieństwo pojawienia się zaburzeń nastroju, depresji alkoholowej czy zaburzeń lękowych.
Co zatem zrobić? Dokonaj wyboru. Wybierz zmianę!
Czy ze względu na większe konsekwencje zdrowotne i społeczne ścieżka kobiet do trzeźwienia jest trudniejsza? Czy kobiety z problemem alkoholowym muszą być skazane na odrzucenie? Czy terapia uzależnień dla kobiet wymaga większych wyrzeczeń niż leczenie uzależnień dla mężczyzn? Wcale nie musi! Podejmując decyzję o rozpoczęciu terapii każda kobieta otwiera swój wachlarz możliwości ku zmianie- daje sobie szansę na inne, zdrowsze życie, a także odnalezienie zagubionej gdzieś po drodze siebie. Ponieważ, dobra terapia uzależnień – to terapia, która nie będzie się skupiała na destrukcji i obnażaniu atrybutów picia- te są powszechnie znane. Profesjonalny terapeuta uzależnień będzie budował wraz z klientką, drogę opartą o rozwój osobisty. Zatem, leczenie uzależnień kobiet winno oprócz redukcji szkód spowodowanych nadużywaniem alkoholu, bazować przede wszystkim na budowaniu silnego poczucia własnej wartości, pewności siebie, sprawczości, oraz wewnętrznej wspaniałej niezależności.
Aby przeciwstawić się społecznym opiniom na temat uzależnionych kobiet, potrzeba odwagi. Lecz jeśli serce i umysł podpowiadają powody, dla których warto spróbować. Oznacza to tylko jedno- jest, o co walczyć.
Zgadzam się. Piłam długo, za długo…Nasiliło sie po poronienieniu. Na szczęście mam męża, który pomógł mi wyjść z nałogu. No i na początku wszywka. Później terapia, zaszlam w kolejną ciążę i teraz wiem, że alkohol to pieśń przeszłości. Znam siebie na tyle, że wiem, iż nie wrócę nałogu.