Czy istnieje lek na alkoholizm?

Jeszcze do niedawna sądzono, że nie istnieje lek na alkoholizm, czy uzależnienie. Stosowanie leczenia farmakologicznego w przypadku osób uzależnionych ograniczało się wyłącznie do leczenia nieprzyjemnych objawów alkoholowych zespołów odstawiennych. Ewentualnie wszelkich zaburzeń psychicznych (psychotycznych, depresyjnych, lękowych) wynikających z nadużywania alkoholu. Jednak w ostatnim czasie niewątpliwie wzrosło się znaczenie stosowania leków zarejestrowanych w celu leczenia uzależnienia.

LEKI NA ALKOHOLIZM STOSOWANE WSPOMAGAJĄCO W TERAPII UZALEŻNIENIA OD ALKOHOLU. JAKIE WYSTĘPUJĄ ORAZ JAKIE MAJĄ DZIAŁANIE?

NALTREKSON (Adepend, Naltex)

Lek na alkoholizm zwany naltreksonem, dzięki wpływaniu na swoiste receptory w układzie nerwowym, zapobiega euforyzującemu działaniu alkoholu. Zmniejsza wydzielanie endorfin, czyli chemicznych substancji poprawiających nastrój.
Osoba stosująca lek nie odczuwa więc przyjemnego, „nagradzającego” efektu spożycia alkoholu.
Dzięki temu, u osoby uzależnionej zmniejsza się chęć sięgnięcia po alkohol. Picie nie daje już takiej satysfakcji jak kiedyś. Zmniejsza się jednocześnie głód alkoholowy. Prowadzi to do obniżenia motywacji do jakiegokolwiek poszukiwania alkoholu.
Jeśli mimo wszystko, podczas przyjmowania leku osoba uzależniona sięgnie po alkohol, wypija go o wiele mniej. Dotychczasowa intensywność picia ulega znacznej redukcji.
Na rynku ten lek na alkoholizm występuje pod nazwami- Adepend czy Naltex. Przyjmowanie naltreksonu nie jest obciążone istotnymi skutkami ubocznymi. Jest to lek na alkoholizm uważany za stosunkowo bezpieczny.
Można go stosować doraźnie (w sytuacjach zwiększonego ryzyka wypicia alkoholu, np. podczas imprez) lub przez okres około trzech miesięcy.

Stosowanie naltreksonu istotnie zmniejsza poczucie głodu alkoholowego. Dzięki temu, obniża się ryzyko powrotu do intensywnego picia alkoholu oraz utraty kontroli nad piciem, wpływając pozytywnie na długość utrzymywania abstynencji.

NALMEFEN (Selincro)

Nalmefen to kolejne lekarstwo na alkoholizm, które działa w sposób zbliżony do naltreksonu. Blokuje receptory opioidowe, powodując spadek, a nawet całkowity brak odczuwanej przyjemności z picia alkoholu.
Od naltreksonu różni się tym, że przyjmuje się go typowo „doraźnie”, w razie potrzeby. Tylko w sytuacjach wysokiego ryzyka utraty kontroli nad spożywaniem alkoholu.
Dopuszczalne jest także stosowanie Selincro (pod taką nazwą nalmefen występuje na rynku) w celu zmniejszenia ilości wypijanego alkoholu. Czyli już po spożyciu etanolu. Selincro, podobnie jak Naltex, jest lekarstwem na alkoholizm charakteryzującym się niewielką ilością ewentualnych działań niepożądanych.

Nalmefen (Selincro) nie przyjmuje się w sposób ciągły, lecz jednorazowo. 1-2 godziny przed wystąpieniem sytuacji podwyższonego ryzyka wypicia alkoholu, lub jak najszybciej po jego spożyciu. W efekcie można liczyć na zmniejszenie chęci wypicia alkoholu oraz redukcji jego spożywania.

DISULFIRAM (Esperal, Anticol)

Disulfiram to związek chemiczny, którego główne działanie polega na blokowaniu procesu rozkładania alkoholu w organizmie.
Powoduje to kumulowanie się toksycznego produktu – aldehydu octowego – w komórkach ciała. Kiedy zatem osoba uzależniona, po przyjęciu Anticolu lub zastosowanej „wszywce” (implant podskórny) w postaci Esperalu, spożyje alkohol, czeka ją szereg nieprzyjemnych, a także niebezpiecznych dla zdrowia i życia reakcji organizmu.
Są to: nudności, wymioty, potliwość, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, przyspieszenie akcji serca czy znaczne obniżenie ciśnienia. Mogą prowadzić w niektórych przypadkach nawet do zgonu. Jeśli pacjent nie jest w stanie zagwarantować utrzymania abstynencji w czasie doustnego przyjmowania leku (Anticol), bądź po wszczepieniu implantu (Esperal), powinno się rozważyć inne formy farmakoterapii.

Disulfiram ma za zadanie stworzyć u osoby uzależnionej awersję do alkoholu, niechęć do jego spożywania. Dzięki nieprzyjemnym (i niebezpiecznym), przewidywanym skutkom połączenia przyjmowania leku na alkoholizm i jednoczesnego picia alkoholu, ma on wspomagać utrzymywanie abstynencji i zmniejszać prawdopodobieństwo jej złamania.

AKAMPROZAT (Campral)

Nowoczesny lek na alkoholizm zwany Campralem zawiera substancję bezpośrednio wpływającą na działanie układu nerwowego- akamprozat. To lekarstrwo ma za zadanie przywracać równowagę między hamującym a pobudzającym układem w mózgu, który został znacznie zaburzony w efekcie długotrwałego nadużywania alkoholu przez osoby uzależnione.
Campral wyrównuje stan neuroprzekaźników w układzie nerwowym, co pozytywnie wpływa głównie na utrzymywanie abstynencji od alkoholu, a dokładnie wydłużenie czasu jej trwania.
Lekarstwo na alkoholizm łagodzi nieprzyjemne objawy zespołu odstawiennego, dzięki czemu u osoby uzależnionej, która przerywa picie, nie występuje potrzeba „klinowania”. Łatwiej jest alkoholikowi nie sięgnąć po alkohol i utrzymywać abstynencję.
Campral stosuje się przez 12 miesięcy w sposób ciągły, jest dobrze tolerowany przez przyjmujących go pacjentów.

Akamprozat (Campral) jest skutecznym lekiem na alkoholizm stosowanym przez osoby, których cel stanowi całkowita abstynencja. Ma działanie raczej podtrzymujące stan niepicia, wspomagające trzeźwość, niż redukujące intensywność spożywania alkoholu.

INNE LEKI STOSOWANE PRZY LECZENIU UZALEŻNIEŃ, CZYLI FARMAKOTERAPIA WSPÓŁISTNIEJĄCYCH ZABURZEŃ

Oprócz opisanych wyżej leków na alkoholizm zmniejszających dokuczliwe objawy choroby alkoholowej i wspomagających utrzymywanie abstynencji, niezwykle ważne jest również leczenie współistniejących zaburzeń psychicznych. Które to nieleczone mogą prowadzić np. do wystąpienia nawrotu picia. Do takich zaburzeń zaliczyć można bezsenność, objawy psychotyczne, zaburzenia depresyjne lub kontroli impulsów.

Długotrwałe picie alkoholu czy branie narkotyków wpływa znacząco na regulację snu. Zostaje ona zaburzona w czasie picia alkoholu, a po jego odstawieniu długo wraca do normy.
Pojawiająca się wtedy bezsenność, trudności z zasypianiem czy wybudzanie się nocne. Mogą być czynnikiem ryzyka wystąpienia nawrotu picia. Dlatego ważne jest, by w takim przypadku zastosować oddziaływania farmakologiczne.
Pozytywne skutki terapii farmakologicznej odnosi się w przypadku stosowania leków takich jak: trazodon, mirtazapina, topiramat czy promatezyna, lub innych, regulujących zaburzenia snu.

Zaburzenia depresyjne czy psychotyczne również wymagają leczenia farmakologicznego. Ich nieprzyjemne objawy mogą prowadzić do chęci radzenia sobie z nimi za pomocą alkoholu („samoleczenia”). Badania pokazują, że poprawa w zakresie symptomów depresyjnych czy psychotycznych wiąże się ze zmniejszeniem ilości wypijanego alkoholu.

Impulsywność, jako cecha, sama w sobie już predysponuje do rozwoju uzależnienia. Z impulsywnością wiążą się następujące zaburzenia na tle psychicznym: zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD), zaburzenia afektywne dwubiegunowe czy zaburzenia osobowości- borderline.
Farmakologiczne oddziaływanie na zdolność osoby uzależnionej do kontrolowania swoich impulsów wydaje się być bardzo istotnym elementem terapii uzależnienia. Szczególnie istotne jest to w przypadku występowania wyżej wymienionych zaburzeń, gdzie jednostka nie do końca ma wpływ na swoje postępowanie. W zdobyciu kontroli nad impulsywnością pomagają leki normotymiczne, tj. topiramat, gabapentyna, kwas walproinowy, lamotrygina czy karbamazepina.

DLA KOGO PRZEZNACZONA JEST FARMAKOTERAPIA?

Wspomaganie terapii uzależnienia farmakoterapią wskazane jest najczęściej dla osób, które są w złym stanie psychofizycznym. Posiadają towarzyszące uzależnieniu inne poważne choroby, w szczególności zaburzenia psychiczne.
Osoby, które mają ogromną trudność w samodzielnym utrzymywaniu abstynencji. Kilkukrotnie (bezskutecznie) podejmowały terapię uzależnienia lub ponoszą ogromne konsekwencji picia. Mogą skorzystać z farmakologicznego uzupełnienia leczenia uzależnienia.

*Pamiętaj! O farmakoterapii w uzależnieniu decyduje lekarz psychiatra. Powyższe informacje powstały w oparciu o naszą wiedzę i doświadczenia naszych klientów. JEDNAK O TYM KTO I JAKI LEK NA ALKOHOLIZM MA PRZYJMOWAĆ DECYDUJE LEKARZ PSYCHIATRA.

Terapia uzależnień a leki na alkoholizm

Farmakoterapia w leczeniu uzależnienia jest skuteczną metodą, jednak niwelującą objawy, a nie przyczynę choroby. Dlatego, jeśli osoba uzależniona decyduje się na przyjmowanie leków, warto powalczyć z chorobą całościowo. Czyli wkładając wysiłek w pracę terapeutyczną nad swoimi deficytami w sferze emocjonalnej czy społecznej.

Podczas przyjmowania leków wspomagających leczenie uzależnienia najlepiej poddać się również oddziaływaniom terapeutycznym. Same leki mogą zmniejszyć chęć napicia się alkoholu czy przyjmowania narkotyków. Jednak istotniejsze jest wytworzenie zdrowych sposobów radzenia sobie z emocjami, stresem, a także sięgnięcie do przyczyn powstania uzależniania. Praca nad nimi- na co pozwala właśnie psychoterapia uzależnień.

Ocen: 55, średnia: 4,84 z 5

Loading...