Psychoterapia DOROSŁEGO DZIECKA ALKOHOLIKA to długotrwały proces zdrowienia. Dzięki niej można uleczyć wszelkie kruche miejsca w sobie, zranione przez traumatyczne wydarzenia czy relacje.
Osoby decydujące się na terapię pragną szybkiej poprawy jakości swojego życia, ze względu na wysoki poziom odczuwanego cierpienia. Szczególnie duży bagaż wewnętrznego bólu noszą w sobie osoby wzrastające w rodzinach dysfunkcyjnych, np. z problemem alkoholowym.
Kierowane są przez nieadaptacyjne schematy zachowania i przeżywania, które trudno im zmienić. Czują się jak w niszczącej pułapce, z której trudno jest się wydostać. Przynosi to wiele problemów w budowaniu dobrej relacji ze sobą oraz bliskimi.
Psychoterapia DOROSŁEGO DZIECKA ALKOHOLIKA może pomóc te schematy zmieniać i uwolnić się od wewnętrznego cierpienia.
Przeczytaj: Jak pomóc dziecku z rodziny alkoholowej
PSYCHOTERAPIA DOROSŁEGO DZIECKA ALKOHOLIKA A POWRÓT DO PRZESZŁOŚCI
Efektem ostatecznym w procesie psychoterapii może być trwała poprawa jakości funkcjonowania w różnych sferach.
Żeby jednak mogło się wydarzyć, potrzeba wrócić do najczulszych miejsc w sobie i pierwotnych zranień, aby mogły się one zagoić.
Część osób oczekuje od psychoterapii zmiany na lepsze, bez sięgania do wewnętrznych miejsc bólowych – traum związanych z relacjami z najbliższymi, czyli opiekunami czy rodzicami.
Osoby będące w psychoterapii pragną czuć się dobrze i niekiedy mogą przejawiać opór wobec cofania się w trudną przeszłość. Mówią „co było, to było, czasu nie cofnę”, chcąc na zawsze zamknąć klucz do swojego trudnego dzieciństwa.
Pragną skupić się na teraźniejszości.
Obecna chwila jest jednak połączona niewidzialną nitką z przeszłością.
Jeśli z kłębka naszego teraźniejszego życia nie cofniemy się po tej nitce do ważnych, trudnych momentów, być może nigdy nie uda się nam pleść dobrej, życiodajnej nitki w przyszłości.
To właśnie trudne wydarzenia, często traumatyczne, są źródłem naszych niesłużących schematów przeżywania świata, innych ludzi, a także doświadczania siebie samego.
Trudnych zdarzeń z dzieciństwa nie da się „anulować” – to prawda, że „czasu nie można cofnąć”.
To co jednak można zrobić w psychoterapii, to wrócić po Małego Siebie, dziecięce Ja z przeszłości – pozwolić sobie przeżyć trudne uczucia z dzieciństwa w obecności empatycznego świadka.
To czułe towarzyszenie w przeżywaniu traumatycznych momentów z przeszłości ma niezwykłą wagę. Trudne doświadczenia często są zatrzaśnięte w pamięci, ciele, zapętlających się nieustannie tych samych emocjach, przeżywanych ciągle na nowo. Traumy dotknięte są samotnością – bardzo potrzebują kojącej obecności, aby można było przeżyć je ponownie, lecz tym razem w kojącej obecności psychoterapeuty czy członków grupy terapeutycznej.
PSYCHOTERAPIA DOROSŁEGO DZIECKA ALKOHOLIKA A OPIEKA NAD WEWNĘTRZNYM DZIECKIEM
Osoby wychowujące się w rodzinach dysfunkcyjnych noszą w sobie ogromny ciężar. Dysfunkcją w rodzinie mógł być problem uzależnienia rodzica, choroba psychiczna rodzica, przemoc czy emocjonalna nieobecność, zaniedbanie.
Wychowywanie się w rodzinie z problemem uzależnienia to bycie w nieustannym chaosie i niepewności. Dziecko w rodzinie alkoholowej żyje w ciągłym braku poczucia bezpieczeństwa, opuszczeniu emocjonalnym, lęku.
Wzrastając w takim środowisku często tworzy nieadaptacyjne przekonania na swój temat i wzorce relacji utrudniające bliskość. To w rodzinach alkoholowych wyrastają dorośli- siłacze, dźwigający ciężary innych, biorących odpowiedzialność świata za innych.
Dorośli – perfekcjonistyczni, nie myślący o swoich potrzebach, szukający nieustannego docenienia, w poczuciu bycia niewartym miłości.
Aby wrócić do źródeł tych schematów, warto zatrzymać się przy swoim Wewnętrznym Dziecku. Cofnąć się do przeszłości i zobaczyć dziecko, które doświadczało wszelkich trudów, pojedynczych traumatycznych sytuacji.
Pozwolić sobie przeżyć tamte emocje, wyrazić to, co nie mogło być wypowiedziane.
Praca z wewnętrznym dzieckiem to możliwość powrotu do zranień i przetworzenie ich. W procesie psychoterapii można to robić na różne sposoby.
Uzdrawiające jest uwolnienie uczuć, które nie mogły być wyrażone w dzieciństwie – często jest to niewypłakany smutek czy samotność, lęk lub złość na rodziców.
W PSYCHOTERAPII DOROSŁEGO DZIECKA ALKOHOLIKA można stać się swoim własnym Dobrym Dorosłym i w wyobraźni obronić Małego Siebie.
Wyrazić słowami czy gestem, w wyobraźni, to co nie mogło wydostać się w tamtym czasie.
Powiedzieć sobie „przykro mi, że cię to spotkało, jestem przy tobie” czy „to nie twoja wina, jesteś wart bezwarunkowej miłości i nie musisz na nią zasługiwać”.
Terapeuta może proponować w tym celu różne wyobrażeniowe techniki, które pomagają dotrzeć do zakopanych emocji sprzed lat i pozwolić im się przetworzyć.
W terapii możesz usiąść przy swoim Wewnętrznym Dziecku i powiedzieć mu słowa, których nie miał okazji nikogo usłyszeć czy zwolnić go z nadanej mu w przeszłości roli czy misji.
Dzieci w rodzinach dysfunkcyjnych często pełnią różne krzywdzące dla nich role – pocieszacza, maskotki, bohatera, ratownika, niewidzialnego dziecka.
Obciążane są misjami niemożliwymi do spełnienia, nadmiernie odpowiedzialnymi, które w dorosłości są kontynuowane.
To misje ratowania innych, pomieszczania ich nieprzyjemnych emocji, działania i nie-czucia, pracowania ponad siły itp.
Wyobrażeniowe wyrażenie protestu przeciwko nadanej przez rodziców roli i ustanowienie własnych wewnętrznych praw może mieć dużą moc uzdrawiającą.
Zrzucenie bagażu przeszłości to uwewnętrznienie swoich własnych przekonań nt. tego, jak chcemy żyć. To osobista lista praw, które są dla nas wartością i służą naszemu rozwojowi.
To danie sobie prawa do wyrażania emocji, realizacji potrzeb, stawiania granic, głośnego mówienia NIE, dbania o siebie, odpoczynku, byciu WYSTARCZAJĄCYM.
Psychoterapia daje możliwość skontaktowania się ze sobą z przeszłości i zaopiekowanie się tą wewnętrzną częścią.
Wypowiedziane przez nas słowa, wyrażone gesty, czy nawet napisanie listu do tej części w sobie może być początkiem drogi do lepszego życia. Życia, w którym coraz bardziej możesz stawać się takim sobą, jakim potrzebujesz być.
PSYCHOTERAPIA DOROSŁEGO DZIECKA ALKOHOLIKA INDYWIDUALNA I GRUPOWA
Przetwarzanie wczesnodziecięcych traum i opieka nad Wewnętrznym Dzieckiem może się odbywać zarówno w psychoterapii indywidualnej, jak i grupie terapeutycznej.
Empatyczna obecność terapeuty sprzyja zabliźnianiu ran i tworzy akceptującą przestrzeń na wyrażanie wszelkich stłumionych wcześniej emocji. Uczestnictwo w grupie może być niepowtarzalnym doświadczeniem, gdzie poprzez obecność większej ilości osób, Wewnętrzne Dziecko może zostać ukojone.
Obecność członków grupy, którzy mają podobne doświadczenia, ułatwia dotarcie do trudnych emocji, wyrażenie ich i zasklepienie bólowych miejsc.