Droga przez terapię uzależnień, do pełnej trzeźwości – Jaka wygląda zdrowienie?

Uzależnienie od alkoholu, narkotyków, hazardu, a także innych substancji lub czynności określa się jako chorobę przewlekłą. W praktyce oznacza to, że uzależniony przez całe życie podatny jest na powstałe w trakcie rozwoju nałogu wszelkie podtrzymujące je, umysłowe mechanizmy i pułapki.
Uzależnienie pamięta nie tylko głowa, ale też ciało- wytworzona w organizmie tolerancja, aktywowane przez lata szlaki nerwowe wzbudzają się z większą szybkością na nowo, kiedy organizm ponownie zetknie się z pożądaną substancją.
Nie oznacza to jednak, że życie w abstynencji jest pasmem niekończącej się udręki- jest to raczej droga pełna rozwojowych wyzwań, które z biegiem czasu (i upływem dni w trzeźwości) zmieniają swoje oblicze.

Podczas procesu trzeźwienia i utrzymywania długotrwałej abstynencji napotykane na drodze trudności ulegają transformacjom- zmienia się rodzaj problemu, jego intensywność, treść. Osoby, które przez długi okres czasu nie piją lub nie biorą narkotyków mierzą się z odmiennymi problemami niż uzależnieni będący na początku swojej drogi zdrowienia.

Czy można się przed nimi ustrzec? A może istnieją konkretne, sprawdzone metody, by skutecznie je rozwiązać, pozostając wiernym swojemu postanowieniu o życiu w trzeźwości? Z pewnością pomocnym elementem zmagania się z wszelkimi problemami na każdym etapie trzeźwienie będzie podjęcie terapii uzależnienia.
Osoby z długotrwałą abstynencją, po przejściu podstawowego etapu terapeutycznego mogą w dalszym ciągu szukać wsparcia oraz profesjonalnej opieki, biorąc udział w grupie zapobiegania nawrotom picia, terapii pogłębionej uzależnienia, terapii przeznaczonej dla dorosłych dzieci alkoholików czy też psychoterapii.

Z jakimi problemami najczęściej borykają się osoby utrzymujące długotrwałą abstynencję? W czym pomocne jest kontynuowanie terapii w kontekście zmieniającego się obrazu tych trudności w czasie?

1. POCZĄTKI ABSTYNENCJI

Wstępny, rozpoczynający abstynencję etap charakteryzuje się swoistym chaosem, zmaganiem się z nową sytuacją osobistą, ale także społeczną. Często, oprócz euforii pojawiającej się w związku z rozpoczęciem nowej drogi oraz pierwszych sukcesów, pojawia się także szereg nieprzyjemnych odczuć: lęk, niepewność, obawa co do przyszłości, wstyd, poczucie zagrożenia.
Stawanie na nogi w walce ze swoim uzależnieniem jest początkowo dość ostrożne i mniej stabilne, system wartości jeszcze nie do końca ustalony, a osobiste cele życiowe niewyraźne- utrzymanie abstynencji dominuje w tym obszarze.

Na tym etapie, dzięki wsparciu terapeutycznemu, osoba uzależniona może z większą łatwością uczyć się konstruktywnego radzenia sobie z nieprzyjemnymi emocjami, rozedrganiem wewnętrznym, budować stabilną sieć wsparcia społecznego, która jest niezwykle istotnym elementem wspomagającym dalsze utrzymywanie abstynencji.

Pomocne jest także dostarczanie narzędzi, wiedzy oraz technik radzenia sobie z głodem alkoholowym oraz podtrzymywanie i wzmacnianie motywacji do zdrowego, nienałogowego stylu życia, by dążenie do celu jakim jest abstynencja przebiegało zgodnie z planem.

2. ODKRYWANIE ŚWIATA NA NOWO

Na kolejnym etapie trzeźwienia, podczas którego dni abstynencji gwałtownie rosną, osoba uzależniona robi krok na przód- łatwiej radzi sobie z niepiciem czy nieużywaniem narkotyków. Pojawiają się jednak trudności w sferze emocjonalnej regulacji- intensywność oraz zmienność przeżywanych uczuć przybiera na sile, a adekwatne kontrolowanie impulsów emocjonalnych nie przychodzi z łatwością, doprowadzając czasem do wybuchów złości, niepohamowanej irytacji.
Poprzez wzrost znaczenia wartości rodziny dla osoby uzależnionej, w tym obszarze również pojawiają się problemy- ustalanie „na nowo” ról oraz relacji między członkami rodziny sprawia, że często są one burzliwe, konfliktowe. Nadal nie do końca określone cele oraz bunt przeciwko normom społecznym utrudniają proces porządkowania życia.

Terapia dla osób uzależnionych na tym etapie abstynencyjnym ułatwia zdobycie emocjonalnej równowagi i harmonii, dostarcza przestrzeni na bezpieczne przeżywanie uczuć, łagodząc ich kumulującą się intensywność. Terapeutyczne oddziaływania pomagają radzić sobie uzależnionemu w budowaniu więzi rodzinnych, tworzeniu nowej, otwartej komunikacji i radzenia sobie z konfliktowymi sytuacjami.

Zapewnienie sobie wsparcia dzięki kontynuacji terapii pozwala także zbudować swój własny system norm i zasad, akceptując jednocześnie zewnętrzne ramy panujące w społeczeństwie, wykorzystując je w pozytywny dla siebie sposób jako życiowe drogowskazy.

3. SPOKÓJ NA OCEANIE

Abstynencja w tym momencie życia uzależnionego staje się jego wewnętrzną, pielęgnowaną wartością. Coraz większą część życia osoby uzależnionej utrzymującą dłuższą abstynencję stanowi spokój, mimo zdarzających się nadal momentów zachwiania emocjonalnego, obaw i niepewności.
Utrzymywanie satysfakcjonujących relacji z ludźmi nie stanowi dużego problemu, jednak trudność pojawia się w decydowaniu o ważności określonych związków międzyludzkich- pojawia się szereg pytań, z jakimi osobami warto żyć u boku, oraz na jakich zasadach te relacje oprzeć?
Pojawiają się też wątpliwości co do słuszności obranej drogi życiowej, wyznaczonych celów, planów, hierarchii wartości. „Czy idę w dobrym kierunku? Dokąd chcę właściwie dojść?”- tak brzmiące w głowie pytania wywołują rozterki wewnętrzne i poczucie niepewności.

Trwanie w procesie terapii pomaga uwypuklić ważne dla osoby uzależnionej wartości i cele, skryte głęboko potrzeby oraz realizować je w zgodzie ze sobą. Towarzyszenie terapeutyczne ułatwia odpowiadanie sobie na istotne pytania dotyczące relacji z ludźmi oraz własnego miejsca w świecie społecznym, sprzyjając coraz bardziej nakreślaniu się przejrzystej wizji satysfakcjonującego życia.

Okazuje się, że trzeźwienie to droga pełna wyzwań i trudności, które trzeba pokonać. Na każdym etapie życia osoby uzależnionej pojawiają problemy- nawet utrzymując długotrwale abstynencję nie da się ich uniknąć. Jednak kontynuacja procesu terapeutycznego – czyli zadbanie o siebie, swój osobisty rozwój, poszerzanie umiejętności w zakresie emocjonalno-społecznym – zdecydowanie ułatwia radzenie sobie z nimi. Poszerza wręcz perspektywę, wyciągając z pokonywania trudności dobrą lekcję, pozwalającą na postawienie kolejnego, stabilnego kroku na drodze trzeźwienia.

Ocen: 24, średnia: 4,92 z 5

Loading...